De praktijk van de dagelijkse, kwalitatieve, waarneming wordt tegenwoordig in allerlei sectoren vaak vervangen door een empirisch-analytische benadering. Ook de Inspectie van het Onderwijs is in haar wijze van toezicht houden met deze ontwikkeling meegegaan.
Wanneer leraren zo gaan denken, wordt het echter gevaarlijk. De rijke werkelijkheid van opvoeding en onderwijs wordt dan ingeperkt en bedrijfsmatig ingekleurd, geobjectiveerd weergegeven in de vorm van cijfers en gegevens. Een eenzijdigheid die vroeg of laat leidt tot ongelukkige leraren en leerlingen.
De pedagoog Litt typeerde de outputgerichte benadering eens als een vorm van wat hij ”Entselbstung” noemde. Daarmee bedoelde hij dat de mens zich onderwerpt aan de strenge wiskundige regels van de empirisch-analytische denkwijze en daarbij als het ware zijn menselijke zelf uitschakelt.
Opvoeden en onderwijzen, onderwijzen en leren, gaan niet in eerste instantie over het opleveren van producten, maar over processen waarin begrippen zoals rijpen, inzicht verkrijgen en verstandig worden centraal staan. Natuurlijke begrippen die voor de christelijke leraar hun wortels vinden in het Bijbelse denken en spreken over leren en kennis verwerven.
Spreken over opbrengsten is geen vrijblijvende zaak. Het raakt de identiteit van de school en van de leraar als individu. Het raakt verder ook ons kennis- en werkelijkheidsbegrip, de doorwerking ervan in het pedagogische denken en de didactische praktijk.
Onderwijs is een organisch en samenhangend geheel van meerdere aspecten. Waar het zicht op de samenhang verloren dreigt te gaan door de dominantie van één aspect, het economische, moeten we onze stem verheffen en een beroep doen op het pedagogische hart van de leraar. Leraar ben je immers met hart en ziel."
Bron: Bert Kalkman op refdag.nl, 1 februari 2012 ; auteur is directeur van Edu-Sign, een onderneming die werkt aan duurzame kwaliteitsverbetering van het onderwijs, daarvoor was hij onder meer directeur en lector aan Driestar Hogeschool
Check ook http://citra-lestari-bunga.blogspot.com/2012/02/opbrengstgericht-werken-in-het.html
De pedagoog Litt typeerde de outputgerichte benadering eens als een vorm van wat hij ”Entselbstung” noemde. Daarmee bedoelde hij dat de mens zich onderwerpt aan de strenge wiskundige regels van de empirisch-analytische denkwijze en daarbij als het ware zijn menselijke zelf uitschakelt.
Opvoeden en onderwijzen, onderwijzen en leren, gaan niet in eerste instantie over het opleveren van producten, maar over processen waarin begrippen zoals rijpen, inzicht verkrijgen en verstandig worden centraal staan. Natuurlijke begrippen die voor de christelijke leraar hun wortels vinden in het Bijbelse denken en spreken over leren en kennis verwerven.
Spreken over opbrengsten is geen vrijblijvende zaak. Het raakt de identiteit van de school en van de leraar als individu. Het raakt verder ook ons kennis- en werkelijkheidsbegrip, de doorwerking ervan in het pedagogische denken en de didactische praktijk.
Onderwijs is een organisch en samenhangend geheel van meerdere aspecten. Waar het zicht op de samenhang verloren dreigt te gaan door de dominantie van één aspect, het economische, moeten we onze stem verheffen en een beroep doen op het pedagogische hart van de leraar. Leraar ben je immers met hart en ziel."
Lees hier het gehele artikel.
Bron: Bert Kalkman op refdag.nl, 1 februari 2012 ; auteur is directeur van Edu-Sign, een onderneming die werkt aan duurzame kwaliteitsverbetering van het onderwijs, daarvoor was hij onder meer directeur en lector aan Driestar Hogeschool
Check ook http://citra-lestari-bunga.blogspot.com/2012/02/opbrengstgericht-werken-in-het.html
Tidak ada komentar:
Posting Komentar